В последнюю пятницу уходящего 2013 года на российском первом канале был определён главный ГОЛОС страны. Определён он был в прямом эфире и определён по результатам зрительского голосования. Шутки шутками, но за классического баритона Сергея Волчкова проголосовало 75% из миллиона поступивших звонков и присланных СМС. Как это понимать? Неужели через 40 лет возвращается эпоха баритонов?
У апошнюю пятніцу адыходзячага 2013 года на расійскім першым канале быў вызначаны галоўны ГОЛАС краіны. Вызначаны ён быў у прамым эфіры і вызначаны па выніках галасавання гледачоў. Жарты жартамі, але за класічнага барытона Сяргея Валчкова прагаласавала 75% з мільёна паступіўшых званкоў і дасланых СМС. Як гэта разумець? Няўжо праз 40 гадоў вяртаецца эпоха барытонаў?
Интересный анализ
На одном из интернет-форумов один очень умный гражданин выдвинул гипотезу о смене эпох на эстраде, эпох баритонов и эпох теноров. И действительно, гражданин был прозорлив и привёл интересный анализ. С конца 50-х до начала 70-х на эстраде доминировали баритоны – Георг Отс, Александр Розум, Владимир Трошин, Муслим Магомаев, Николай Кондратюк, Дмитрий Гнатюк, Иосиф Кобзон, Эдуард Хиль, Дмитрий Ромашков, Юрий Гуляев, Вадим Мулерман, Юрий Богатиков, Пётр Топчин, Лев Барашков, Виктор Беседин, Владимир Макаров, Лев Лещенко, Ринат Ибрагимов, Сергей Захаров… у нас Виктор Вуячич. Сколько имён, а ведь за редким исключением никто этих артистов уже не помнит 😥 .
Тенора в этот период присутствовали на эстраде в порядке исключения – из старой гвардии Георгий Виноградов, солист ансамбля им. Александрова Евгений Беляев, а также новички Лаки Кесоглу, Полад Бюльбюль-оглы, Геннадий Белов. Суперзвёзд тридцатых — сороковых Вадима Козина и Петра Лещенко в это время уже забыли/запретили (и у того и у второго страшная репрессивная судьба), и поэтому в разряде суперзвёзд в этот период из теноров был только один певец – Валерий Ободзинский.
Всё резко переменилось в 70-е гг. Баритоны как бы отошли на второй план и первые строчки хит-парадов заняли тенора. Это в первую очередь солисты ансамбля «Песняры», а также Александр Градский… да и вся эстрада, ВИА, рок-культура 70-х – 80-х строится уже в первую очередь на тенорах.
Действительно интересные наблюдения. Спасибо умному гражданину с соседнего интернет-форума, но вот культура 90-х – 2000-х под эту классификацию не совсем подходит. Что-то аморфно-ужасное происходило в постсоветской эстраде весь переходный период. Лишь последние лет пять наблюдается у общества некое пресыщение от доминирования на сцене, телеэкране и в радиоэфире «поющих трусов» и «кричащих репетузов». Возможно, с этим связана столь убедительная победа певца с классическим репертуаром и классическим голосом на абсолютно современном коммерческом телевизионном проекте. За 40 лет простые люди соскучились по настоящему мужественному, убедительному, бархатному вокалу, а последние 20 лет с зачастую невыразительными голубоватыми артистами и вовсе… В общем понятно.
Вот и победил певец из белорусского Быхова баритон Сергей Волчков в главном вокальном проекте страны «Голос». Почему? Как сказал Александр Градский: «Вокал вокалом, но что-то есть ещё, если люди так реагируют». И с этим нельзя ни согласиться, какие бы аргументы не приводили умные граждане на интернет-форумах. Но об этом немного позже.
Финал был хорош, профессионалам-организаторам респект
Вот просто получил удовольствие. Без всяких глубоких анализов, разборов полётов. Простое удовольствие от прямого эфира, живого концерта и таких же живых эмоций артистов, наставников, организаторов и зрителей. В очередной раз убедился, что на российском Первом канале работает самая профессиональная команда телевизионщиков.
Интрига перед финалом определённо была. Было в целом предсказуемо, что борьба развернётся между Наргиз Закировой и Сергеем Волчковым. Остальные участники (Гела Гуралиа и Тина Кузнецова) – крутые ребята, но в энергетике явно уступали. Думаю, что большинство интересующейся публики делали ставку на Наргиз Закирову. Анализ был простой – дама уже была неплохо раскручена в Интернете, прикольная сама по себе, лысая, татуированная, да и певица замечательная.
Мой личный анализ не учёл только один важные факт – креативная «без умолку вопящая на форумах» публика это абсолютное меньшинство нашего общества. А голосовали в основном простые люди, женщины средних лет, которые были просто в восторге от душевной искренней подачи Сергея Волчкова. Вот и весь секрет – нужно просто быть самим собой – это и есть харизма, привлекающая людей.
При всём этом не стоит преуменьшать значение Александра Градского в этой победе. Градский безупречный профессионал, глубоко понимающий как правильно выстроить концертную программу и поставить вокальный номер конкретному певцу. За весь проект у Волчкова не было ни одного неудачного выступления – все были сверхуспешные. Стоит просто посмотреть подборку номеров в этом блоге, чтобы убедиться в этом наверняка. У других исполнителей такого не было.
В общем, трезвый анализ показал, эта победа в целом была предопределена. А финал подарил нам несколько замечательных номеров с участием нашего земляка:
- В дуете с Александром Градским была исполнена народная песня «Місяц на небе». К слову, ранее эту песню Градский пел в дуэте с Иосифом Кобзоном.
- Повторно на проекте была исполнена «Ария мистера Икс». Стоит отметить, что это произведение у него получается действительно очень здорово. Вероятно в связи с «неожиданным» полуфиналом и было выбрано именно это произведение, уже готовое и выигрышное.
- И, наконец, знаменитая итальянска песня «Tu, Ca Nun Chiagne», которую кто только не пел завершила череду выступлений Сергея Волчкова в финале.
Я очень рад за нашего земляка, молодого и талантливого артиста. Очень бы хотелось, чтобы его музыкальная карьера сложилась успешно, на уровне как минимум Дмитрия Хворостовского. А на эстраду пускай возвращается эпоха баритонов!
Активизация хомячков
Представители «креативной» интернет-публики, разношёрстные словоблудцы растроились. Twitter-ленты, комментарии в YouTube наполнились всякого рода комментариями, которые в общем сводились к трём тезисам:
- Это несправедливо – артист должен перевоплощаться, а Волчков может работать только в своём классическом стиле.
- Это несправедливо – Наргиз (или Тина, или Гела) такие классные, такие великолепные, а тут прут эту классику.
- Это несправедливо – первый канал все подтасовал.
Но стоить отметить комментарии «хомячков» преобладали первые дня три – эмоции и всё такое, а потом захлебнулись в других точках зрения. Вот несколько из них:
Людмила Никитина
Шикарный мужчина, нечего сказать! И добрый, по глазам видно. Еще и поет роскошно! Такого хочется видеть как можно чаще.
Ольга Овод
А что нового мы услышим от Сергея, пусть скорее он нас еще порадует! Нет сил оторваться от его чарующего баритона — так надоели все эти писклявые мужские голоса!
dimanenator
Наконец-то песни без сисек и писек, фонеры, где есть смысл, голос, музыка и все слова можно понять. Браво.
ArxWolf ArxWolf
Поздравляю с победой. Самый достойный. Отличные русские песни, душу цепляют
Александр Архипов
Действительно,у Гариповой гастроли, а на экранах ТВ одна и та же гоп-команда безголосых голубят или розовых котят из спален всевозможных продюссеров..
Время пришло хорошего вкуса на эстраде…55SweetLana
Я очень надеялась и верила в победу этого светлого и талантливого человека. Я об этом мечтала. Победил голос, талант и трудолюбие. Успехов и удачи! Надеюсь, продолжение следует и этот конкурс отправная точка в светлое будущее.
Taemasama
Красивый голос Мужчины)))) Когда поют таким голосом, в принципе, всё равно, что поют))))) Сергей, браво!
Вот эти несколько эмоциональных выкриков в целом подтверждают все мои вышеизложенные измышленизмы. И «выкриков» этих в сети абсолютное большинство. А хомячкам – ПРИВЕТ!
Цікавы аналіз
На адным з інтэрнэт-форумаў адзін вельмі разумны грамадзянін высказаў гіпотэзу аб змене эпох на эстрадзе, эпох барытонаў і эпох тэнараў. І сапраўды, грамадзянін быў празорлівы і прывёў цікавы аналіз. З канца 50-х да пачатку 70-х на эстрадзе дамінавалі барытоны — Георг Отс, Аляксандр Розум, Уладзімір Трошын, Муслім Магамаеў, Мікалай Кандрацюк, Дзмітрый Гнацюк, Іосіф Кабзон, Эдуард Хіль, Дзмітрый Рамашка, Юрый Гуляеў, Вадзім Мулерман, Юрый Багатікаў, Пётр Топчын, Леў Барашкаў, Віктар Бяседзін, Уладзімір Макараў, Леў Лешчанка, Рынат Ібрагімаў, Сяргей Захараў… у нас Віктар Вуячыч. Колькі імёнаў, а ведзь за рэдкім выключэннем ніхто гэтых артыстаў ужо не памятае. 😥
Тэнары ў гэты перыяд прысутнічалі на эстрадзе ў парадку выключэння — з старой гвардыі Георгій Вінаградаў, саліст ансамбля ім. Аляксандрава Яўген Бяляеў, а таксама пачаткоўцы Лакі Кесоглу, Палад Бюльбюль-Аглы, Генадзь Бялоў. Суперзорак трыццатых-саракавых Вадзіма Козіна і Пятра Лешчанка ў гэты час ужо забыліся/забаранілі (і ў таго і ў другога страшны рэпрэсіўны лёс), і таму ў разрадзе суперзорак ў гэты перыяд з тэнараў быў толькі адзін спявак — Валерый Абадзінскі.
Усё рэзка змянілася ў 70- я гг. Барытоны як бы адышлі на другі план і першыя радкі хіт-парадаў занялі тэнары. Гэта ў першую чаргу салісты ансамбля «Песняры», а таксама Аляксандр Градскі… ды і ўся эстрада, ВІА, рок-культура 70-х — 80-х будуецца ўжо ў першую чаргу на тэнарах.
Сапраўды цікавыя назіранні. Дзякуй разумнаму грамадзяніну з суседняга інтэрнэт-форуму, але вось культура 90-х — 2000-х пад гэтую класіфікацыю не зусім падыходзіць. Нешта аморфна-жудаснае адбывалася на пастсавецкай эстрадзе ўвесь пераходны перыяд. Толькі апошнія гадоў пяць назіраецца ў грамадстве нейкае перанасычэнне ад дамінавання на сцэне, тэлеэкране і ў радыёэфіры «спяваючых трусоў» і «спяваючых рэпетузаў». Магчыма, з гэтым звязана пераканаўчая перамога спевака з класічным рэпертуарам і класічным голасам на абсалютна сучасным камерцыйным тэлевізійным праекце. За 40 гадоў простыя людзі засумавалі па сапраўднаму мужнаму, аксамітнаму вакалу, а апошнія 20 гадоў з часцяком невыразнымі блакітнаватымі артыстамі і зусім… Думаю зразумела.
Вось і перамог спявак з беларускага Быхава барытон Сяргей Ваўчкоў ў галоўным вакальным праекце краіны «Голас». Чаму? Як сказаў Аляксандр Градскі: «Вакал вакалам, але нешта ёсць яшчэ, калі людзі так рэагуюць». І з гэтым нельга ні пагадзіцца, якія б аргументы не прыводзілі разумныя грамадзяне на інтэрнэт-форумах. Але пра гэта крыху пазней.
Фінал быў добры, прафесіяналам-арганізатарам рэспект
Вось проста атрымаў задавальненне. Без усялякіх глыбокіх аналізаў, разбораў палётаў. Простае задавальненне ад прамога эфіру, жывога канцэрту і такіх жа жывых эмоцый артыстаў, настаўнікаў, арганізатараў і гледачоў. У чарговы раз пераканаўся, што на расійскім Першым канале працуе самая прафесійная каманда тэлевізіёншчыкаў.
Інтрыга перад фіналам вызначана была. Было ў цэлым прадказальна, што барацьба разгорнецца паміж Наргіз Закіравай і Сяргеем Ваўчковым. Астатнія ўдзельнікі (Гела Гуралія і Ціна Кузняцова) — цікавыя артысты, але ў энергетыцы відавочна саступалі. Думаю, што большасць зацікаўленная публікі рабілі стаўку на Наргіз Закіраву. Аналіз быў просты — дама ўжо была нядрэнна раскручаная ў Інтэрнэце, прышпільная сама па сабе, лысая, татуіраваная, ды і спявачка выдатная.
Мой асабісты аналіз не ўлічыў толькі адзін важныя факт — крэатыўная «без умолку трашчучая на форумах» публіка гэта абсалютная меншасць нашага насельніцтва. А галасавалі ў асноўным простыя людзі, жанчыны сярэдняга ўзросту, якія былі проста ў захапленні ад душэўнай шчырай падачы Сяргея Ваўчкова. Вось і ўвесь сакрэт — трэба проста быць самім сабой — гэта і ёсць харызма, якая прываблівае людзей.
Пры ўсім гэтым не варта перамяншаць значэнне Аляксандра Градскага ў гэтай перамозе. Градскі бездакорны прафесіянал, глыбока разумее як правільна выбудаваць канцэртную праграму і паставіць вакальны нумар канкрэтнаму спеваку. За ўвесь праект у Ваўчкова не было ні аднаго няўдалага выступу — усе былі сверхпаспяховыя. Варта проста паглядзець падборку нумароў у гэтым блогу, каб пераканацца ў гэтым напэўна. У іншых выканаўцаў такога не было.
Увогуле, цвярозы аналіз паказаў, гэтая перамога ў цэлым была наканаваная. А фінал падарыў нам некалькі выдатных нумароў з удзелам нашага земляка :
- Дуэтам з Аляксандрам Градскім была выканана народная песня «Місяц на нібе». Дарэчы, раней гэтую песню Градскі спяваў у дуэце з Іосіфам Кабзонам.
- Паўторна на праекце была выканана «Арыя містэра Ікс». Варта адзначыць, што гэты твор у яго атрымліваецца сапраўды вельмі выдатна. Верагодна ў сувязі з «нечаканым» паўфіналам і была выбраны менавіта гэты твор, ужо гатовы і выйгрышны.
- І, нарэшце, знакамітага італьянскага песня «Tu, Ca Nun Chiagne», якую хто толькі не спяваў, завяршыла шэраг выступленняў Сяргея Валчкова ў фінале.
Я вельмі рады за нашага земляка, маладога і таленавітага артыста. Вельмі б хацелася, каб яго музычная кар’ера склалася паспяхова, на ўзроўні як мінімум Дзмітрыя Хварастоўскага. А на эстраду няхай вяртаецца эпоха барытонаў!
Актывізацыя хамячкоў
Прадстаўнікі «крэатыўнай» інтэрнэт-публікі, разнамасныя словаблудцы растроены. Twitter-стужкі, каментары на YouTube напоўніліся усякага роду каментарамі, якія ў агульным зводзіліся да трох тэзісаў:
- Гэта несправядліва — артыст павінен пераўвасабляцца, а Ваўчкоў можа працаваць толькі ў сваім класічным стылі.
- Гэта несправядліва — Наргіз (або Ціна, або Гела ) такія класныя, такія цудоўныя, а тут прут гэтую класіку.
- Гэта несправядліва — першы канал усё падтасаваных.
Але адзначым каментары «хамячкоў» пераважалі першыя дні тры — эмоцыі і ўсё такое, а потым захлынуліся ў іншых кропках гледжання. Вось некалькі з іх:
Людміла Нікіціна
Шыкоўны мужчына, няма чаго сказаць! І добры, па вачах відаць. Яшчэ і спявае раскошна! Такога хочацца бачыць як мага часцей.
Вольга Авадзень
А што новага мы пачуем ад Сяргея, няхай хутчэй ён нас яшчэ парадуе! Няма сіл адарвацца ад яго чароўнага барытона — так надакучылі ўсе гэтыя пісклявы мужчынскія галасы!
dimanenator
Нарэшце-то песні без сісек і пісек, фонеры, дзе ёсць сэнс, голас, музыка і ўсе словы можна зразумець. Брава.
ArxWolf ArxWolf
Віншую з перамогай. Самы годны. Выдатныя рускія песні, душу чапляюць
Аляксандр Архіпаў
Сапраўды, у Гариповой гастролі, а на экранах ТБ адна і тая ж гоп-каманда безгалосых блакітныя або ружовых кацянят з спальняў разнастайных продюссеров..
Час прыйшоў добрага густу на эстрадзе…55SweetLana
Я вельмі спадзявалася і верыла ў перамогу гэтай светлай і таленавітага чалавека. Я пра гэта марыла. Перамог голас, талент і працавітасць. Поспехаў і ўдачы ! Спадзяюся, працяг будзе і гэты конкурс адпраўная кропка ў светлую будучыню.
Taemasama
Прыгожы голас Мужчыны )) )) Калі спяваюць такім голасам, у прынцыпе, усё роўна, што спяваюць ))) )) Сяргей, брава !
Вось гэтыя некалькі эмацыйных выкрыкаў ў цэлым пацвярджаюць усе мае вышэйпададзеныя измышленизмы. І «выкрыкаў» гэтых ў сетцы абсалютная большасць. А хамячкам — Прывітанне!
Добавить комментарий