Браты-блізняты Лёня і Андрэй Ліпніцкія здалі іспыты за дзявяты клас і паехалі на летнія вакацыі да бабулі ў вёску. Яны з радасцю змянілі тлум і мітусню сталіцы на цішыню і спакой аддаленага ад цывілізацыі населенага пункта. Вёска Сасноўка, дзе жыла іх бабуля Наста, была зусім невялікая, усяго дванаццаць хат. Сасноўка назве сваёй адпавядала, бо размясцілася ў маляўнічым кутку каля сасновага бору.

Хлопцы выехалі раніцай, а каля апоўдні старэнькі аўтобус спыніўся на прыпынку “Сасноўка”, жаласліва рыпнуў дзвярыма і выпусціў Лёню і Андрэя. Скасабочаны транспартны сродак чмыхнуў, дзверы з лязганнем зачыніліся, і аўтобус паехаў далей. Хлопцы ўзвалілі на плечы свае вялікія цяжкія сумкі і рушылі ў бок Сасноўкі.

Дарога, крыху выкатаная коламі, віхляла праз лес. Хлопцы ішлі павольна, размаўлялі, узгадвалі, як добра правялі ў бабулі мінулае лета. Пасля пыльнага сталічнага паветра ад чыстага хваёвага водару крыху кружылася галава, але так добра дыхалася!

Нарэшце за паваротам паказалася Сасноўка. Змены, якія тут адбыліся, адразу кінуліся ў вочы.
Continue reading »